Het denken
Hoe denken wij gewoonlijk en hoe kan er een nieuw voorstellend denken ontstaan?
Van waar komt onze kennis, hetgeen we geleerd hebben thuis, op school? Veel inhouden hebben we overgenomen van bijvoorbeeld de wetenschappers, wiskundigen enz. (*1)
Een wiskundige stelling moesten we leren toepassen maar we hoefden deze stelling niet meer zelf voort te brengen of inzicht in de stelling zelf te zoeken. Het werd ons bij wijze van spreken voorgekauwd aangeboden.
Dit gewoon overnemen of reflecteren van kennis heeft een bepaalde werking. Wanneer de student bijvoorbeeld heel veel leerstof erin moet "stampen" dan wordt zijn denken op een eerder eenzijdige manier aangesproken. Dit kan zelfs uitputtend werken. Denk maar eens hoe we ons zelf voelen na een voordracht met een overvloed aan informatie, die echter niet zozeer in een bepaalde samenhang naar voor gebracht wordt maar die eerder in een opsomming op de toehoorder wordt losgelaten.
Dit overnemen van kennis, informatie van zogenoemde autoriteiten (mensen, die het kunnen weten) beïnvloedt onze manier van denken min of meer onbewust in ons verdere leven.
We zijn bijvoorbeeld vaak geneigd (onbewust ) de informatie van de media, specialisten enz. over te nemen. Stellen we deze info voldoende in vraag qua objectiviteit? Vormen we ons voldoende zelf eigen gedachten over de informatie?
We kunnen iets heel anders ervaren als we een voordracht horen waarbij de spreker uitgaat van één of meerdere ideeën, van elk idee een beeld schept en de ideeën ook in een samenhang kan brengen. Meestal zal de inhoud beter in het geheugen blijven daar de beelden door ons geheugen gemakkelijker opgenomen worden en zal men na de voordracht nog fris zijn of zelfs energieker dan ervoor..(Omdat men zelf ook beelden gevormd heeft tijdens de voordracht....)
Verder wordt ons denken ook sterk beïnvloed door de emoties. Iedereen heeft al zelf ervaren dat je bijvoorbeeld nog moeilijk helder kan denken bij bepaalde emoties zoals angst, woede.
Het denken zou ook logisch moeten samenhangen met de omstandigheden, de situatie, de anderen.
Wanneer de ene gedachte logisch aansluit met de vorige gedachte werkt dit opbouwend op de mens. Men komt meestal met dergelijke gesprekken tot meer inzicht.
Hoe vaak bemerken we niet dat men in veel gesprekken van de hak op de tak springt. Nadien kan men zich leeg of moe voelen.
Er is nog een mogelijkheid, die nieuw is voor ons namelijk:
De gangbare manier van denken kan a.h.w. verruimd worden door een concrete universele gedachte (*2) als uitgangspunt te nemen. Deze gedachte wordt mentaal heel levendig voorgesteld. Daardoor ontstaan vormkrachten of levenskrachten, die regenererend op de mens werken alsook de Ik-kracht versterken
We hebben een idee, een gedachte , een ideaal nodig, iets om ons op te richten zodat we al een stuk verder uit onszelf komen. Vervolgens stellen we ons dit ideaal heel concreet voor. Bijvoorbeeld we stellen ons het vrije mensbeeld voor. Met vrijheid bedoelen we hier dat we minder of niet bepaald worden door onze eigen emoties, gedachtepatronen, oude trauma's enz en ook minder of niet door uiterlijke invloeden zoals de gevoelens, meningen van anderen, de tijdsgeest. Ons denken is helder, we behouden het overzicht. Onze gevoelens zijn eerder objectieve indrukken, onze wil is vrij inzetbaar voor onze doelen. Het vraagt natuurlijk enige discipline om dit beeld dagelijks voor te stellen maar net dit werkt versterkend op de persoonlijkheid en de wil.
Wanneer we dit beeld voorstellen dan heeft dit beeld een werking. We zullen bemerken dat we zelf rustiger worden, meer overzicht op de situatie kunnen behouden, de ander ook werkelijk waarnemen. Er ontstaat vooral een ruimtebrengende, verbindende werking. De ander zal zich minder beëngd voelen en meer openstaan voor de communicatie.
(*1) Natuurlijk heeft de wetenschap een grote waarde en bracht die grote vooruitgang op verschillende levensgebieden .
(¨2) Dit is een gedachte die voor iedere mens geldig is, zowel op materieel, bewustzijns- en geestelijk niveau. Voorbeeld van een concrete , universele gedachte ; " Iedere mens heeft mogelijkheden, die hij verder kan ontwikkelen" of " iedere mens streeft op een of andere manier naar ontwikkeling." H. Grill
Op materieel vlak kan hij zich in zijn beroep vervolmaken, een eigen bedrijf opzetten, een huis bouwen enz. Op bewustzijnsvlak kan hij zijn denken, voelen en willen verder ontwikkelen tot meer objectieve instrumenten om zijn’ leven meer te kunnen sturen. Hij kan meer empathie, verbinding nastreven. Op geestelijk vlak gaat het erom de eigen onsterfelijke wezenskern (of geestelijke vonk) te versterken en dit innerlijk potentieel aan te spreken door het scheppend, voorstellend denken te ontwikkelen. De mens is dan niet meer louter afhankelijk van de aardse omstandigheden maar kan ook zelf door dit vormgevend, voorstellend denken zijn leven vormgeven en sturen.