Aanzet tot het nieuwe waarnemen
We leven in een maatschappij, waarin ons zenuwstelsel voortdurend overladen wordt met zeer veel prikkels. Het leeftempo is verhoogd. We staan vaak onder tijds- of andere druk zodat we de tijd niet kunnen nemen om een zaak, een persoon of situatie eens grondig en aandachtig te observeren.
De gevolgen zijn ons allen bekend; zenuwachtigheid, slaapproblemen, depressieve toestanden, burn-out, .. ( natuurlijk zijn er nog andere oorzaken, waarop we hier niet verder kunnen ingaan).
Wat kunnen we doen om deze toestanden ofwel te voorkomen
of er op een nieuwe manier mee te leren omgaan?
We kunnen regelmatig eens de tijd nemen om een nieuwe manier van kijken, waarnemen te ontwikkelen. Ja, het vraagt een bepaalde wilsinzet en een beslissing om ons op dat moment niet door bijvoorbeeld het gemoed te laten bepalen en ondanks de tegenzin toch de oefening te doen. Deze beslissingskracht ontwikkelen is echter interessant want het werkt versterkend op de persoonlijkheid.
Laten we dit eens oefenen.
We nemen als onderwerp bijvoorbeeld een bloem.
Wat we vaak vaststellen aan het begin van de oefening is het automatisch in gang treden van het intellect. Bijvoorbeeld, het eerste wat in ons opkomt is ; " Dat is een roos van die familie" of het gewoonte- denken schiet in gang " Ik moet zeker nog vandaag de rozen snoeien".
Om een stuk vrij te worden van de gewoontes, bepaalde gevoelens, afleidingen, stoorzenders stellen we dit eerst gewoon eens vast en richten onze aandacht nu met vernieuwde opmerkzaamheid op de bloem.
Dit vraagt geduld en een wilskracht, die gebruikt wordt niet zozeer om zich met alle kracht op de bloem te fixeren. Wel om de sturing in de oefening te behouden. Bijvoorbeeld je blijft bij het idee dat je eerst de gehele vorm en structuur van de bloem bekijkt, daarna de kleuren enz.......
Wanneer er persoonlijke gedachten, associaties, of emoties naar boven komen. dan stel je dit gewoon vast en je richt de aandacht terug op de bloem.
Ook als je ongeduld bespeurt, stel je dit weer vast en richt je je weer op de bloem.
* Deze oefening is een aanzet tot het nieuwe waarnemen. Een volgende stap is het zelf voorstellen van het voorwerp . We gebruiken dan ons scheppend vermogen door het voorstellend denken.
Wat kan je bemerken na de oefening, wat ontwikkel je door de oefening?
Je wordt rustiger. De gedachten buitelen niet meer zo door elkaar in je hoofd. Door de geordende observatie komt het denken tot een eerste rust. De gevoelens verdwijnen meer naar de achtergrond zodat die ook minder het gemoed belasten.
Het denken, voelen en de wil (de drie bewustzijnskrachten) worden precies wat meer uit elkaar gehaald. Meestal beïnvloeden de drie bewustzijnskrachten elkaar zodanig dat ze precies één verwarde kluwen vormen. Door de oefening wordt het denken helderder, het voelen objectiever en de wil vrijer inzetbaar.
Door deze differentiëring van het denken, voelen en de wil wordt het hartsmidden vrijer van de vele emoties, bedrukkende gedachten, verlangens enz .
De oefeningen werken ook bevorderlijk op het hartsmidden door twee bewegingen; Men kijkt naar het object. Dus gaat men met het bewustzijn weg van het lichaam en zijn zorgen enz. Daardoor kunnen we wat meer ademen, komt er meer wijdte. Na de beweging naar buiten volgt de beweging naar binnen nl. de objectieve indruk van het object, die naar je toe komt. Deze twee bewegingen werken versterkend op het hartsmidden en de levenskrachten.
Na wat oefenen kan je ook gewaarworden dat je met de voeten steviger op de grond staat. Je bent meer tegenwoordig en alert. Verder kan je ook bemerken dat de meestal opgetrokken schouders naar beneden zakken. Het lichaam komt tot meer ontspanning.
Ook kan je vaststellen dat je hoe langer hoe meer nieuwe aspecten, die je eerst niet bemerkte, bij het object ontdekt zoals details, kleurnuances. Je wordt dus opmerkzamer.